تولید گاز 500 میلیارد مترمکعبی در افق 20 ساله - وبلاگ صنعت چاپ

به گزارش وبلاگ صنعت چاپ، خبرگزاری خبرنگاران- مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران گفت: تولید سالانه گاز کشور در افق 1420 به 500 میلیارد مترمکعب می رسد.

به گزارش وبلاگ صنعت چاپ، آقای حسن منتظرتربتی گفت: تولید سالانه گاز کشور در افق 1420 به 500 میلیارد مترمکعب می رسد از این رو ضرورت دارد با اصلاح قوانین و فرهنگ سازی برای بهینه سازی مصرف، بتوان 350 میلیارد دلار هزینه برای کشور به دست آورد.

مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران اضافه کرد: تولید سالانه گاز کشور به حدود 280 تا 290 میلیارد متر مکعب می رسد و مقدار تولید روزانه گاز نیز حدود 900 میلیون متر مکعب است که معادل حدود 6 میلیون بشکه نفت خام است.

وی اضافه کرد: در بخش تامین گاز نیروگاه ها مطابق روندی که در سال های گذشته تا به امروز داشتیم با شتاب بسیار زیادی به حدود 225 میلیارد متر مکعب در سال 1420 می رسد. در بخش خانگی و تجاری هم همین رشد را خواهیم داشت و با اینکه فکر می کنیم گازرسانی خانگی تکمیل شده است، اما به دلیل رشد جمعیت، پیش بینی می شود در این بخش هم مصارف ما همچنان افزایش یابد و به حدود سالانه 170 تا 180 میلیارد متر مکعب برسد.

تولید امسال گاز حدود 290 میلیارد متر مکعب

معاون وزیر نفت در امور گاز شرح داد: با این حساب تولید ما از امسال که حدود 290 میلیارد متر مکعب است، به حدود 450 تا 500 میلیارد متر مکعب در سال 1420 می رسد و از سال آینده اگر برنامه جایگزینی مخازنی نباشد با مخازن موجود شاهد کاهش تولید هم خواهیم بود.

تربتی با بیان اینکه در بخش پتروشیمی و مصرف صنایع عمده حدود 80 تا 90 میلیارد متر مکعب ثابت می ماند، اضافه کرد: البته در جهش سوم پتروشیمی است پیش بینی می کنیم از 20 میلیارد متر مکعب کنونی به حدود 50 میلیارد متر مکعب برسد.

البته با این برنامه ای که داریم قرار است بخش خانگی و صنایع از مصرف سالانه 90 میلیاردمترمکعب به 175 میلیارد مترمکعب برسد و نیروگاه ها نیز از 85 میلیارد مترمکعب کنونی به 205 میلیارد مترمکعب برسند که این نشان می دهد ما حدود 380 میلیارد مترمکعب از تولیداتمان را فقط باید در بخش خانگی و نیروگاهی (بخش کم بازده و کم ارزش و بخش گرمایی) مصرف کنیم و بقیه این گاز برای مصارف صنعتی، صادرات و مواردی که ما آن را به ارزش اضافه کرده بیشتر تبدیل کنیم، باقی می ماند.

به گفته وی، پیش بینی شده است که در سال 1420 با اقدام هایی که باید از اکنون آغاز شود (بهینه سازی، افزایش کارکرد و ...) مصارف در بخش خانگی به جای 175 میلیارد مترمکعب به 105 میلیاردمترمکعب برسد و در نیروگاه ها هم به جای سالانه 205 میلیارد مترمکعب، حدود 100 میلیارد مترمکعب در سال مصرف شود بنابراین باید اتفاق های زیادی بیفتد و ما باید برق هایی مانند برق خورشیدی یا انرژی آب و باد و مواردی از این قبیل را به کار گیریم.

تولید در پارس جنوبی سالانه 200 میلیارد متر مکعب

مدیرعامل شرکت ملی گاز با بیان اینکه قرار است سالانه 205 میلیارد متر مکعب روی بهینه سازی و افزایش بهره وری مصرف سوخت در بخش خانگی و بخش نیروگاهی برای 20 سال آینده فکر شود، گفت: همین امروز تولید در پارس جنوبی سالانه 200 میلیارد متر مکعب است (این عدد برای سال گذشته است)، یعنی ما تقریبا روی یک عسلویه و یک پارس جنوبی حساب کردیم و اکنون همه تلاشمان این است که در 20 سال آینده به اندازه تولید پارس جنوبی روی موضوع بهینه سازی کار کنیم.

تربتی اضافه کرد: اگر بخواهیم ارزش آن را با قیمتی که در اقتصاد استفاده می شود حساب کنیم و ما گاز را هر مترمکعبی 20 سنت در نظر گیریم، ارزش اقتصادی این بهینه سازی حدود 350 میلیارد دلار در طول 20 سال است بدان معنا که اگر آنچه از بهینه سازی حاصل می شود را به پول تبدیل کنیم 350 میلیارد دلار است که برای کشور خلق ثروت می شود.

تولید دو برابری گاز کشور در افق 1420

وی با تاکید بر اینکه قرار است تولید گاز کشور در افق 1420 دو برابر شود، ادامه داد: این کار هزینه و سرمایه زیادی می خواهد و در مقابل روی مصارفی مانند پتروشیمی ها و جهش سوم این تولیدات حساب کردند بنابراین برداشت من این است که با این رویه نه به اهداف تولید و نه به اهداف مشخص شده در بهینه سازی مصرف می رسیم.

معاون وزیر نفت در امور گاز شرح داد: عمده کاری که در کشور های دیگر مشابه ایران اجرا شده است در 2 محور بوده است؛ آن ها بیشتر به سمت ایجاد نهاد های تنظیم گر و قوانینی که از کسب و کار حمایت کند و دولت کمتر درگیر مسائل شود، رفته اند. من پارسال هم روی بحث نهاد های داخلی بسیار وقت گذاشتم و اکنون هم اساس نامه های آن آماده است.

بررسی 22 کشوری با تولید گازشان بیشتر از 50 میلیارد متر مکعب

تربتی گفت: برای اینکه الگو انتخاب کنیم، 22 کشوری که تولید گازشان بیشتر از 50 میلیارد متر مکعب بود را بررسی کردیم و چند شاخص را برای انتخاب خود به عنوان الگو قرار دادیم؛ اینکه تجربه پیروز استقرار این الگو را داشته باشند، امکان الگوپذیری برای ما باشد، گاز آن ها مانند ما یارانه ای باشد و گازشان در سبد انرژی سهم قابل توجهی داشته باشد، مانند کشور ما دارای نظام متمرکز اجرایی باشند و در اصلاحات ساختاری هم به پیروزیتی رسیده باشند.

وی اضافه کرد: پس از بررسی ما چهار کشور را انتخاب کردیم که تا حدودی شباهت هایی از طریق این شاخص ها به کارکرد ما دارند این کشور ها شامل ترکیه، روسیه، انگلستان و مالزی هستند. این چهار کشور با این شاخص ها میانه خوبی با کاری که ما می خواهیم انجام دهیم دارند و ما عملکرد و کارکرد این کشور ها را روی این سه موضوعی که بحث امروزمان است (بحث تجارت، ارزش آفرینی و بهینه سازی مصرف گاز) بررسی کردیم.

مدیرعامل شرکت ملی گاز یادآور شد: به عنوان رویکرد نخست، ترکیه را نگاه کردیم، ترکیه بیشتر روی موضوع تجارت گاز کار کرده است و شعارش هم همین بوده که در تجارت گاز تمرکز زدایی انجام دهد و کار را به بخش خصوصی واگذار کند؛ ترکیه برای آن سه کار را انجام داده است: 1. تنظیم مقررات و سیاست گذاری واردات، 2. مقررات انتقال و توزیع. 3. مقررات حقوقی تجارت و ترانزیت گاز.

بخش خصوصی واردکننده گاز باشند

تربتی تاکید کرد: این کشور در بحث مقررات سیاست گذاری به مرور قراردادهایش را رها کرده و به بخش خصوصی گفته است که آن ها واردکننده گاز باشند و پس از آن مقررات استفاده از شبکه را هم تدوین کرده است به آن معنا که گفته است من یک شبکه دارم و هر شرکتی که می خواهد از شبکه من استفاده کند طبق این مقررات می تواند گاز خود را وارد شبکه من و به این شکل توزیع کند.

وی ادامه داد: در مجموع بر این باوریم که اگر بخواهیم از فضای آینده ترسیم درستی داشته باشیم که هم در تجارت گاز پیروز باشیم و هم از گاز به عنوان کالایی ارزشمند استفاده کنیم باید بتوانیم در بحث مصرف، اهداف بهینه سازی را اجرایی کنیم؛ باید چند نهاد تنظیم گر ایجاد شوند که مقررات را بنویسند. برای نمونه ما ماده 12 و قانون بند ق را زیاد شنیدیم، اما شاید هیچ مجموعه ای بیشتر از شرکت ملی گاز در سال های گذشته از این قانون برای توسعه گازرسانی استفاده نکرده باشد.

معاون وزیر نفت در امور گاز تاکید کرد: بهینه سازی موضوعی فرابخشی است و در یک بخش جمع نمی شود، درباره گاز همه درآمد و محصول در وزارت نفت و مدیریت ثابت بود، اما بحث بهینه سازی مربوط به یک وزارتخانه نیست و نیاز است نهاد های تنظیم گری از بیرون و در کلان کشور قوانین و مقررات آن را بنویسند و من فکر می کنم می توان 350 میلیارد دلار در 20 سال آینده از محل بهینه سازی و کاهش مصارف صرفه جویی ایجاد کنیم.