هفته نامه ای در دهکده ای در کلرادو، هنوز با فناوری چاپ فراموش شده لینوتایپ منتشر می شود و شاید آخرین نشریه جهان با این سبک چاپ باشد - وبلاگ صنعت چاپ

به گزارش وبلاگ صنعت چاپ، دین کومبز، 70 ساله، ناشر و سردبیر هفته نامه کرسنت در دهکده ای با حدود 500 شهروند در کلرادو در ارتفاعات کوه های راکی است.

نشریه کرسنت هر سه شنبه منتشر می شود. قیمت آن در پمپ بنزین محلی و فروشگاه شهر 35 سنت است و می توان یک نسخه از آن را به صورت رایگان در رستوران و نانوایی تهیه کرد. تعرفه اشتراک سالانه آن 16 دلار است. این نشریه 360 مشترک دارد. کومبز هر هفته 400 نسخه یا بیشتر با استفاده از دستگاه چاپ مرگنتالر مدل 14 تولید می کند که خانواده اش آن را در سال 1920 خریداری کرده بودند. یک نوع چاپ سربی!

در ابتدای قرن بیستم، روزنامه ها در همه جا با فناوری لینوتایپ چاپ می شدند. این دستگاه در دهه 1880 از طریق یک مخترع آلمانی آمریکایی به نام اوتمار مرگنتالر ابداع شد. صنعت چاپ را متحول کرد. پیش از این، روزنامه ها و کتاب ها با استفاده از فن آوری قرن پانزدهمی که از طریق چاپگر و مخترع آلمانی یوهانس گوتنبرگ پیشرفته بود، حرف به حرف، کلمه به کلمه، خط به خط تایپ می شدند. لینوتایپ این کار خسته کننده را مکانیزه کرد.

ماشین لاینوتایپ (Linotype machine)، یک ماشین ریخته گری خط است که در صنعت چاپ به کار می رفت و به دست اوتمار مرگنتالر، مهندس مهاجر آلمانی در آمریکا در سال 1884 اختراع شد. در کنار لتر پرس، لینوتایپ از اواخر سده نوزدهم تا دهه های 60 و 70 در قرن بیستم به عنوان استاندارد روزنامه ها، مجلات و پوسترها به کار می رفت تا اینکه چاپ افست و تایپ کامپیوتری جایگزین ماشین لاینوتایپ شد.

وجه تسمیه این دستگاه این است که تمام یک خط حروف فلزی را با آن می توان در یک لحظه ساخت و ازاین رو است که line-o-type را پیشرفتی بسیار مهم در صنعت چاپ و حروف چینی می دانند.

اپراتور این ماشین، متن موردنظر را با یک صفحه کلیدی که نود کاراکتر دارد و جزئی از ماشین است تایپ می کند و ماشین، ماتریس های متن موردنظر (قالب های حروف) را پشت هم چیده و با ریختن سرب بر روی آن ها کل خط موردنظر را ریخته گری می کرد.

این ماشین سرعت بسیار بالایی به این کار می داد به نحوی که اپراتور این ماشین می توانست کاری را که پیش از این به دست شش نفر و در طول زمانی بیشتر انجام می شد به تنهایی و در چند لحظه انجام دهد.

این ماشین، انقلابی در صنعت چاپ و به تبع آن در صنعت روزنامه پدید آورد و باعث شد که اپراتورهای کم تری بتوانند تعداد بیش تری صفحه در روز تایپ کنند. پیش از اختراع ماشین لینوتایپ در سال 1884 به دست مرگنتالر، هیچ روزنامهٔ روزانه ای در جهان بیش تر از 8 صفحه نداشت!

اختراع مرگنتالر عصر چاپ مدرن را آغاز کرد. توماس ادیسون آن را هشتمین عجایب جهان نامید و مرگنتالر به عنوان گوتنبرگ دوم شناخته شد. با این حال، در دهه 1970، این دستگاه منسوخ شد.

کرسنت که در سال 1882 با نام Saguache Advance عرضه شد، از سال 1902 در همان ساختمان منتشر می شود. پدربزرگ و مادربزرگ مادری کومبز این روزنامه را در سال 1917 خریداری کردند و الان میراث سه نسل در خانواده است. مادرش ماری، به عنوان یک دختر کوچک در روزنامه کار می کرد و تا حدود 80 سالگی ادامه داد و تایپ می کرد و داستان های بلند می نوشت. پدرش، ایوان، عملیات چاپ را اداره می کرد. وقتی دین یک نوزاد بود، والدینش کالسکه او را به پشت دستگاه قلاب کردند تا او را تکان دهند تا بخوابد. او در سن 12 سالگی کار در روزنامه را آغاز کرد.

روزنامه نگاری محلی برای کومبز یک علاقه شخصی شده، کسی که اغلب باید تعمیرات دستگاه لاینوتایپ صد ساله کرسنت را شخصا انجام دهد.

در سال 1968، ایوان و ماری به فکر فروش روزنامه افتادند. خانواده ای محلی به خرید علاقه مند بودند و والدین کومبز در خیالات تفریحی و مسافرت بودند. دین به یاد می آورد: از این بابت خیلی ناراحت بودم. همانطور که واضح است، من از آن دسته افرادی نیستم که تغییر را دوست داشته باشند.

فراتر از آن، کومبز نسبت به همشهریان خود احساس تعهد می کند - جامعه ای که برای اخبار روز محلی به کرسنت وابسته است.

کومبز می گوید: روزنامه چیز ساده ای نیست که بتوان از آن خارج شد. من یک مشترک هفت ساله دارم که هزینه اتشراک این مدت را پیش پرداخت کرده . باید چه کنم؟ به او زنگ بزن و پولش را پس بدهی؟

اگر چیزی خراب شود، کومبز آن را تعمیر می کند. هیچ کس تا به حال روی یک لینوتایپ 100 ساله کار نکرده است. این یک مهارت ناشناخته است.

بیل هازارد، 65 ساله، ساکن ساگواچی، معلم بازنشسته مدرسه، مورخ غیررسمی محلی و متولی قبرستان شهر است. هازارد می گوید: من از اینکه چقدر او خوب این کار را حفظ کرده، شگفت زده هستم.

کومبز از زمانی که پدرش در سال 1978 بر اثر حمله قلبی درگذشت، روزنامه را اداره می کند. در چهار دهه پس از آن، کومبز تنها یک روز کاری را از دست داده ، آن هم به دلیل مسمومیت غذایی. او فرزندی ندارد و جانشینی را هم تربیت نمی کند. وقتی او بازنشسته شود یا بمیرد، نشریه کرسنت و هنر لینوتایپ با او خواهند رفت.

منبع: مجله اسمیتسونین